Uw kind verdachte van een strafbaar feit?
U kunt altijd contact met ons opnemen als u vragen heeft over het jeugdstrafrecht en over de specifieke kwestie waarbij uw kind betrokken is. Wij verlenen juridische bijstand op hoog niveau in heel het land. In iedere fase van het strafproces, dus van de aanhouding tot de uiteindelijke zitting bij de kinderrechter, kunnen wij u en uw kind bijstaan. Wij nemen de tijd om de situatie van uw kind te begrijpen en zo tot de beste aanpak te komen om de zaak tot een goed einde te brengen. Een einde dat het best aansluit bij de behoeften van uw kind en u als ouders/familie. Wij weten dat een strafrechtelijke verdenking tegen uw kind niet alleen impact heeft op uw kind, maar ook op de familie. We houden u als familie altijd zo goed mogelijk op de hoogte en betrekken u bij de strafrechtelijke procedure. Ook overleggen wij met u over de beste aanpak voor de strafzaak van uw kind.
Maar hoe zit het precies met het jeugdstrafrecht?
Het jeugdstrafrecht is van toepassing op minderjarigen tussen 12 en 18 jaar (artikel 77a Sr). Kinderen jonger dan 12 kunnen niet strafrechtelijk aansprakelijk worden gehouden. Zij kunnen bijvoorbeeld wel worden uitgenodigd voor een politieverhoor. Wanneer je ouder bent dan 18, dan gelden in principe de regels van het volwassenstrafrecht. In sommige gevallen kunnen adolescenten tussen 18 en 23 jaar oud toch worden berecht volgens het jeugdstrafrecht (artikel 77c Sr). Dat kan als de omstandigheden waaronder het feit is begaan of de persoon van de dader daartoe aanleiding geven. Dit heet adolescentenstrafrecht. Jongeren van 16 en 17 kunnen in bepaalde gevallen (als de ernst van het feit, de persoonlijkheid van de dader of de omstandigheden waaronder het feit is begaan daartoe aanleiding geven) berecht worden volgens het volwassenstrafrecht (art. 77b Sr).
De belangrijkste doelen van het jeugdstrafrecht zijn heropvoeding en resocialisatie. Bij een jongere die wordt verdacht van een strafbaar feit is het voor alle betrokken partijen (onder meer de politie, het Openbaar Ministerie en de rechtbank) heel belangrijk dat ze altijd het belang van het kind (artikel 3 IVRK) voorop stellen en altijd naar de specifieke zaak van de jongere kijken om te bezien hoe de jongere het beste kan worden geholpen. Het doel is dus niet vergelding (een straf opleggen), maar er wordt echt gekeken waar de jongere beter van wordt zodat hij/zij niet nog een keer met justitie in aanraking komt. Men erkent dat jongeren nog in ontwikkeling zijn en fouten mogen maken. Dat is echt anders dan bij het volwassenstrafrecht.
